Zelfrechtvaardiging in een gesloten keten
Het handelen van raadsonderzoekers, gezinsvoogden en jeugdrechters, valt op grote schaal geheel niet te verantwoorden als zijnde in het belang van kinderen. Word je hier als naïeve ouder voor het eerst mee geconfronteerd, dan is dit best schokkend. Hoe kan de expertise ontbreken bij partijen die wél bevoegdheden hebben om levensbepalende beslissingen te nemen over levens van (heel jonge) andere mensen?